ای احمد ، اما اهل آخرت سیمای آنها نرم و مهربان است ، حیایشان زیاد است کمتر حماقت دارند ، به مردم نفعشان زیاد است و مکر و کیدشان کم ، مردم از جانب آنها در امان هستند ولی خود آنها از مردم رنج میبرند ، سخنانشان سنجیده و حساب شده است . همیشه از خود حساب میکشند و به نفس خود رنج میدهند و آن را سرزنش میکنند . چشمهایشان میخوابد ولی دلهایشان بیدار است . اغلب از خوف خدا گریه میکنند و همیشه به ذکر خدا مشغولند و وقتی که مردم را کاتبان اعمالشان غافل مینویسند ، آنها را ذکر گویان مینویسند . در اول استفاده از نعمت به خدا حمد میگویند و در آخر هم شکر میکنند . همیشه دعای آنها به سوی خدا صعود میکند و سخنان آنها مسموع میباشد . ملائکه بوسیله دعای آنان در زیر حجابهای ملکوتی شاد وخرمند .

(حدیث قدسی.ص ۳۹۳)

امظا.